U bent hier:

Natuurherstelwet: Controverses, Compromissen en Ongoing Onderhandelingen

Tijdens de plenaire zitting van het Europees Parlement in Straatsburg is de fel omstreden Natuurherstelwet van Frans Timmermans nipt door de leden van het Europees Parlement goedgekeurd.

Tot vlak voor de stemming was het onduidelijk of het wetsvoorstel het zou halen. Eerst werd er een voorstel in stemming gebracht om de Natuurherstelwet in zijn geheel af te keuren. Dat werd met een krappe meerderheid afgewezen. Uiteindelijk werd er gestemd over de wet met de aangenomen amendementen.

Natuurherstelwet bevordert herstel van aangetaste natuur in de EU

De natuurherstelwet heeft als doel om aangetaste natuur in de EU te laten herstellen. De Europese Commissie wil dat de lidstaten in 2030 met 30 procent van de natuurgebieden die in slechte staat verkeren, bezig zijn met het herstellen van die natuur. In 2050 moeten de landen met 90 procent van de gebieden aan de slag zijn. Ook bevat de wet voorstellen om de biodiversiteit op landbouwgrond te vergroten en weidevogels terug te laten keren. Andere doelen zijn het verbeteren van de waterkwaliteit en het creëren en in stand houden van groen in steden. De wet moet ervoor zorgen dat elke lidstaat een eigen herstelplan opstelt.

Afgezwakt voorstel

Zowel de Nederlandse overheid als de telersorganisaties waren tegen de oorspronkelijke Natuurherstelwet. Vanuit de telersorganisaties is sterk gepleit voor aanpassingen van de Natuurherstelwet. Mede hierdoor is de Natuurherstelwet afgezwakt. De resultaatverplichting, waar binnen en buiten het Europees Parlement veel kritiek op was, is vervangen door een inspanningsverplichting. De Natuurherstelwet zou lidstaten verplichten om bij elke activiteit de impact op de natuur, ook buiten Natura 2000-gebieden, te beoordelen. Een inspanningsverplichting betekent dat de lidstaat haar best moet doen om die impact zo klein mogelijk te laten zijn, maar zet een land niet op slot. Met het aangenomen geamendeerde voorstel besluit het Europees Parlement om de natuurherstelmaatregelen te beperken tot Natura 2000-gebieden, terwijl deze oorspronkelijk voor alle gebieden zouden gelden. Daarnaast is het veelbesproken verslechteringsverbod, dat stelde dat de kwaliteit van geen enkel natuurgebied achteruit mocht gaan, uit het wetsvoorstel gehaald. Bovendien is het artikel met betrekking tot het vernatten van veengebieden verwijderd. Ten slotte wil het Parlement een noodrem op de wet zodra de voedselveiligheid, voedselvoorziening, hernieuwbare energie of volkshuisvesting in de knel komt door bepalingen in de Natuurherstelwet.

Bijdrage tuinders en Artemis aan natuurlijk beheer en toename biodiversiteit

Nederlandse boeren en tuinders kunnen een grote bijdrage leveren aan de bescherming en beheren van de natuur. Artemis en haar leden kunnen hier een ondersteunende rol innemen om hun kennis en producten in te brengen. Dit geldt overigens ook richting provincies, gemeenten en consumenten. Biodiversiteit is van groot publiek belang en leidt tot een veerkrachtigere en mooiere omgeving.

Verder onderhandelen via een triloog

De onderhandelingen over de wet zijn nog niet helemaal afgesloten. De Europese Raad (de regeringsleiders van de lidstaten), het Europees Parlement en de Europese Commissie zullen verder onderhandelen over hoe de definitieve wetgeving eruit komt te zien. Dit gebeurt via een ‘triloog’: informele bijeenkomsten waarbij de drie instituties samenkomen om tot een akkoord te komen. Het akkoord dat hier (mogelijk) uit voort vloeit moet vervolgens door elk van de instellingen opnieuw worden goedgekeurd. Pas daarna wordt het wetsvoorstel definitief aangenomen.